GALİBA

Galiba,

Ruhumun gövdeme

Kaç beden büyük geldiğini

Ve yetimlerin büyüyene dek

Kaç gece ağladığını

Öğrenemeden göçeceğim bu dünyadan

 

Galiba,

Bu dünyadan

Bu varoluş ülküsünden

Kanunsuz bir adam gibi

Kimsenin duymadığı sırları

Kimseye vermeden

Açmadan avuçlarımda çiçekler

Çürümeden gömleklerim

Bir korkuluk el sallamadan

 ırak tarlalarda buğday başaklarına

Ve hatırlanmadan karşılıksız bir gece

Issız bir adam gibi göçeceğim.

 

Galiba,

Ben de benden önce gidenler gibi

Derdimi anlatamadan

İki sayfaya sığmayan bir hayatın

En uç köşesinde

Yapayalnız

Ve kapkara bir şekilde göçeceğim.

 

Ve galiba

Ve belki kesinlikle

İlk defa o gün

Sevileceğim...

 

Muhammet Baran ASLAN (Barani)

(https://litostfanzin.wordpress.com/2020/11/10/galiba-muhammed-baran-aslan/)