SERGÜZEŞT

Gözlerin mahşer gibi derindir sevgilim!

Değil mi ki

Ben her zerremle "sen"denim, sendeyim...

Ömrüm, ruhum, ümidim...

Bir bad-ı sabaya kapıldı gitti gençliğim.

Havsalama çakıldı bilmem kaç bin mıh!

Mismar diye sakladım öz tabutum için.

Etimin eteğine sindi dünyanın sisi.

Kaç vakit sana göçtü 

                     Bu zir ü zeber benliğim?

Ve senin gözlerin,

Kabristanlar kadar renklidir sevgilim.

Hakikatin renkleriyle boyalıdır gözbebeğin...

Tek gerçeğe sığınan yüreğimin

Gördüğü tek tonudur sessizliğin.

Mazim, atim, şulem ve zulmetim...

Nedendir sen uğruna böyle gölgelenişim?

Merhamet namlı köle çalmaz mı hiç kapını?

Değmez mi pencerene 

                                 elleri sergüzeştimin?

Muhammet Baran ASLAN (Baranî)